Tweede School

Jarden is vandaag naar de Nederlandse school geweest! De Jip en Janneke School in Modi'in (http://www.dutch-school.com/), een nieuwe stad zo'n 20 minuten rijden van Mevasseret vandaan. Elke week krijgen kinderen daar 1 dag 2 uur achter elkaar les volgens het Nederlandse onderwijssysteem. Dus, Jarden zit weer gewoon in groep 4, samen met een ander jongetje. Een vriendin hier, haar jongste zoon zit bij Boaz op de creche en haar oudste zoon gaat ook een dag naar de Jip en Janneke School, heeft me op de school gewezen. Eerst dacht ik, is het niet verwarrend voor Jarden om naast het onderwijs in Ivriet ook Nederlands onderwijs te volgen? Maar ze doet het goed op de dagelijkse school, ze heeft nu zelfs ook les in een immigrantenklasje, en ze mist het Nederlandse onderwijs best wel een beetje. Dus vandaag was het weer letters aan elkaar schrijven en Huisje, Boompje, Beestje van SchoolTV kijken. Er zitten 5 andere kinderen in haar klasje, samen met 1 jongen zit zij in groep 4. Haar groepsgenoot wordt 3-talig opgevoed (Ivriet, Engels, Nederlands) en is een slimme jongen, dus ze zijn aan elkaar gewaagd volgens de juf. Voor mij ook leuk, want zo zit ik ineens weer met moeders in het Nederlands te kletsen op het geimproviseerde schoolpleintje. We worden warm onthaald en iedereen weet dat Jarden vandaag voor het eerst in de klas meedoet. Leuk.

Nog meer leuks: ik ga eindelijk eens aan de slag met werk. Het is geen wereldbaan en lang niet full-time, dus ook niet echt kas spekkend, maar het is een begin. Nooit gedacht dat ik dit werk ooit zou doen, maar ik ga promotieteksten voor online casino's vertalen van het Engels naar het Nederlands! En ik vind het nog leuk ook. Gewoon vanuit huis via een advertentiebureau in Israel. Mijn contactpersoon is een dame, volgens mij Duits of Deens, zij stuurt mij elke week teksten die vertaald moeten worden en ik wordt hier elke maand voor betaald. Alles is beter dan geen werk en zo heb ik ondertussen de mogelijkheid door te blijven zoeken naar een echte baan.

Op de terugweg vanuit Modi'in naar huis heb ik weer een trip door bezet gebied gemaakt in mijn onwetendheid. In plaats van dezelfde weg terug te nemen zag ik ineens een bord de andere kant op die mij de weg naar Jeruzalem zou wijzen. Heb ik genomen. Eerst was ik me van geen kwaad bewust, maar ineens zag ik weer een soort grenspost voorbij flitsen en de plaatsnamen begonnen Arabisch te klinken. Alle afslagen vanaf deze weg zijn afgesloten, de afslag is gewoon afgesneden en afgezet met stenen en hekken, je kunt alleen maar rechtdoor. Links en rechts muren en afrasteringen en dan zie ik een afslag naar Ramallah. Het is op zich een normale weg en redelijk druk, maar weer besef ik dat ik zo dicht bij een andere wereld woon, waar dreiging is en waar het ineens onveilig voelt. Want wat ik al eerder schreef, in een 'gewone' plek als Mevasseret voel ik me veiliger dan op straat in Nederland. Hier kun je 's avonds gewoon een wandelingetje maken en wat voor je uit mijmeren, zonder dat je over je schouder hoeft te kijken.

Iets heel anders: een paar foto's van de omgeving, zoals beloofd. Dit zijn foto's van een wandelroute in een ravijn achter Jardens school, dus letterlijk om de hoek. Let op de 2e en 4e foto: hier begint Jeruzalem vanaf de kant van Tel Aviv gezien, met een enorme begraafplaats. Har HaMenochot, de rustberg. Het is een stad op zich, omdat zoveel mogelijk Joodse mensen zo dicht mogelijk bij Jeruzalem begraven willen worden en cremeren niet mag. Er wordt zelfs al in verdiepingen begraven, begraafflats. Een andere begraafplaats in Jeruzalem is de Olijfberg.