vrijdag 29 mei 2009

Staartje Familiebezoek

Nog steeds niet het hele verhaal verteld. Want na het vertrek van zus 1 en ouders, was er natuurlijk nog een tweede zus over! Wij gingen die week wel weer aan het werk, naar school en naar de creche, dus voor Evelyn de kans om even bij te komen van het gereis en om alles op haar gemakkie doen. Twee dagen heeft ze doorgebracht in Netanya, bij Bens moeder en nicht, lekker bakken op het strand en kampvuren kijken tijdens Lag BaOmer, de dag waarop de dood van Rabbi Shimon Bar Jochai wordt herdacht. Deze rabbijn is een van de grondleggers van de Kabbala, de joodse mystieke leer, die op de dag van zijn overlijden de diepste geheimen van de Kabbala onthulde. De reden waarom er kampvuren worden aangestoken op deze dag, is om te herdenken dat het pas donker werd nadat Jochai alles had verteld wat hij wilde vertellen en dat al het licht daarmee ondergeschikt is aan het spirituele licht. Het kampvuur symboliseert de kracht van het licht.

Samen met Evelyn nog gewandeld, langs een rivier (de schildpaddenrivier, waar we ook al eerder met mijn ouders waren) naar de zee. Erg bijzonder om te zien. Van de brede rivier is bij het overgaan in de zee nog maar een klein stroompje over.


We zijn ook een dag met z'n allen naar het noorden gereden, langs de grens met Jordanie. Eerst hebben we in Tel Dan, een natuurgebied in de Galilee gewandeld. Overal stroomt water, er staan zelfs bordjes die verwijzen naar het paradijs. Op de top van een heuvel staat een prachtige grote boom van wel 2000 jaar oud! Ook zijn er overblijfselen van een oude tempel te zien.


Later die dag rijden we door naar het meer van Galilee, in Israel de Kinerret genoemd. Jarden maakt natuurlijk meteen weer vrienden met een meisje daar en durft het koude water in te gaan. Ook Boaz raakt langzaam over zijn angst voor koud water heen en steekt af en toe een voetje in het meer.


En dan is het familiebezoek voorbij... We hebben erg genoten om iedereen zo dicht bij te hebben en gewoon weer samen te kunnen eten, drinken, lezen en kletsen. Wat ik vooral heerlijk vond, was dat ik gewoon in de auto kon stappen en 10 minuten later bij mijn ouders en zus op de stoep stond. En familie die om me heen scharrelt, terwijl ik een boekje zat te lezen.

dinsdag 26 mei 2009

Familiebezoek - Vervolg

En dat was nog niet alles! Wat hebben we nog meer gedaan? Evelyn, Marleen en ik zijn samen een dagje op stap geweest, naar Ein Kerem, een dorpje tegen Jeruzalem aan. Het dorpje is een voormalig Arabisch dorp, tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog zijn de inwoners echter gevlucht en wonen er vooral Joodse mensen in het dorp. De architectuur van een aantal huizen en andere gebouwen laat inderdaad zien dat het hier een voormalig Arabisch dorp betreft. Ein Kerem is voor Christenen vooral bekend als de plek waar Maria vaak kwam en waar zij haar schoonzus Elisheva ontmoete toen zij beide zwanger waren. Maria van Jezus en Elisheva van Johannes de Doper. Er is een kerk geplaatst op de plek waar Maria en Elisheva elkaar ontmoeten en de bron waar Maria regelmatig uit dronk is nog steeds te bezoeken (het water is alleen niet meer drinkbaar...). Er is ook een kerk voor Johannes de Doper gebouwd en er is een mooi klooster van Les Soeurs de Notre-Dame de Sion. Nadat we alles hebben bekeken hebben we lekker gegeten bij een Libanees restaurantje.
Voor meer informatie over Ein Kerem: http://en.wikipedia.org/wiki/Ein_Kerem.


De volgende dag vroeg in de ochtend vertrokken Peter, Marleen, Milo en Ymke naar Nederland... Voor papa en mama was dit de laatste dag (dachten we) en tijd om datgene te doen wat ze absoluut nog wilden doen voor hun vertrek. Papa wilde graag Ein Kerem zien (wel een klus met zijn heup en kruk, want er moeten veel trappen gelopen worden) en mama wilde graag naar een kibboets. Evelyn en ik hadden Ein Kerem al gezien, dus gingen wij wandelen bij Tsafat, een mooie wandelroute door de bergen zo'n 10 kilometer vanaf ons huis. Jarden en Boaz gingen natuurlijk ook mee. Aan het eind van onze route belandden we in de speeltuin, waar papa, mama en Benjamin, die samen Ein Kerem hadden bezocht, ons op kwamen halen.


Daarna zijn we naar Tsoeba gegaan, een mooie kibboets zo'n 20 kilometer bij ons vandaan. Het liefst zouden Ben en ik, en ook Jarden, in een kibboets willen wonen: kinderen lekker naar buiten zonder zorgen, de sfeer is vaak geweldig en je hebt een leuk huis met tuin in een beschermde, kleinschalige omgeving. Tsoeba komt zeker in aanmerking, mochten we ooit gaan verhuizen naar een kibboets!


Het was de bedoeling dat papa en mama de volgende dag zouden vertrekken, maar er kwam een kink in de kabel. Benjamin en Jarden brachten de reizigers midden in de nacht naar het vliegveld, maar toen bleek dat papa en mama helemaal niet op de lijst stonden! De vlucht was overboekt en er was gewoon geen plek meer, maar hier waren we van tevoren niet over geinformeerd. Benjamin heeft hemel en aarde bewogen, de medewerkers van Issta, de reisorganisatie, en El Al net zo lang aan het hoofd gezeurd, totdat hij het voor elkaar heeft gekregen dat de koffers in ieder geval achter konden blijven en papa en mama al ingecheckt waren. We hoefden nu alleen nog maar hun boarding passen op te halen. Heeft wel uren geduurd en daarna dus weer naar Mevasseret en wachten tot de middag. Achteraf heeft de baas van Issta NL heeft haar welgemeende excuses aangeboden en 100 euro korting p.p. toegezegd, heel netjes. Het ophalen van de boarding passen verliep soepel en ik heb na enig aandringen ook nog mooie plekken voor pap en mam kunnen regelen, zodat ze iig geval genoeg beenruimte hadden. O ja, en een rolstoel met duwer tot aan de gate.

woensdag 13 mei 2009

Familiebezoek

Sinds 22 april is mijn hele familie op bezoek geweest, eerst mijn ouders, een par dagen daarna kwamen Marleen en gezin en als laatste kwam Evelyn. We hebben een week met z'n allen samen doorgebracht en veel gezien en gedaan. Het was ontzettend goed en gezellig om iedereen hier te hebben en de tijd gaat dan naturlijk veel te snel. Ik zal later verslag doen van wat we allemaal hebben gedaan, maar foto's zeggen ook al veel.

Nachal Alexander, een rivier waarin veel zoetwaterschildpadden en otters zwemmen. Op deze dag was het een nationale feestdag en veelmensen trokken erop uit om te gaan picknicken, op z'n Israelisch natuurlijk, dus het halve huis mee, met tent, barbecue, veel eten, speelgoed voor de kinderen, kleden en de auto ernaast, zodat de muziek lekker hard kan (zelfs, of juist vooral, op het stilste plekje wil een rasechte Israeli lawaai aan z'n hoofd).


Dezelfde dag zijn we naar Caesarea gegaan, een van de eerste kunstmatig aangelegde havens, gebouwd door Herodes in 22 voor Christus. In de haven van Caesarea zijn nog veel restanten van de haven zelf, verschillende gebouwen, een paardenrenbaan, waar ook gladiatorspelen werden gehouden ter vermaak van het volk, en een amfitheater te zien zijn. Na de regeerperiode van Herodes is Caesaria door veel andere volken veroverd en opnieuw opgebouwd, telkens werd op de plek waar van oorsprong een synagoge stond, het heilige huis van de nieuwe bewoners gebouwd, zodat er o.a. ook een tempel, moskee en kerk hebben gestaan. Meer informatie is te lezen op: http://nl.wikipedia.org/wiki/Caesarea_(Maritima).


Peter en Marleen, Milo en Ymke kwamen een dag voor Evelyn aan, en zodra we compleet waren, gebon het echte werk. De oude stad van Jeruzalem moest natuurlijk bezocht worden, met de klaagmuur (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Klaagmuur, de Al-Aqsa moskee (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Al-Aqsamoskee, de Heilige Grafkerk (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Heilige_Grafkerk - de stad loopt over van de vele historische en religieuze belangrijke locaties - en de Arabische markt natuurlijk. Ergens op een terrasje lekker falafel met groente, salade en brood gegeten en daarna uitgeput weer terug naar huis. Niet veel foto's van de oude stad zelf, voornamelijk heb ik de familie op de foto gezet, had ik meer oog voor...


De volgende dag zijn we richting de Dode Zee gereden, een mooie rit door de woestijn en enorm eind langs de Dode Zee zelf, met aan de ene kant de bergen en aan de ander kant de zee en de bergen van Jordanie. Eerst zijn we naar Massada gereden, een burcht boven op een enorme rots in de woestijn gebouwd. Weer speelde Herodes een belangrijke rol: hij heeft een muur om het enorme terrein bovenop de berg laten bouwen, zo'n 600 bij 300 meter. Massada is ook vooral bekend om het tragische verhaal dat zich af heeft gespeeld tijdens de Joodse Revolutie. Na de verwoesting van de tempel in Jeruzalem, trok Eliezer Ben Zair samen met een grote groep mensen naar Massada om zo weerstand te bieden tegen de Romeinen. Toen bekend werd dat de verdediging niet langer stand kon houden, heeft de bevolking massaal zelfmoord gepleegd, om zo niet in handen van de Romeine te vallen en tot slaaf gemaakt te worden. Zie ook: http://www.parks.org.il/ParksENG/company_card.php3?CNumber=853401.


Na Massada zijn we op de weg terug naar Jeruzalem gestopt bij het strand van Ein Gedi, zodat de liefhebber in de Dode Zee kon drijven. Marleen, Evelyn en Jarden waren de enige die zich in het water waagden...


De volgende dag zijn we wat dichter bij huis gebleven, en daar is ook genoeg te beleven, zoals de dierentuin van Jeruzalem. Voor papa hadden we dit keer een rolstoel gehuurd, zodat hij zich niet met een kruk door de hele dierentuin hoefde te slepen. In februari is hij geopereerd aan zijn heup en hele stukken lopen is nog moeilijk. Het was erg rustig in de dierentuin, gelukkig, dus we konden alle dieren op ons gemakkie bekijken.


Shoresh, het plaatsje 10 minuten rijden vanaf ons huis. Hier verbleef de hele familie (behalve Evelyn, die sliep bij ons op de bank).