vrijdag 17 juli 2009

Bijdrage Volkskrant Reizen

Ik probeer ook regelmatig (betekent bij mij af en toe) op mijn weblog van Volkskrant Reizen te schrijven. Omdat Israel toch vaak de meest heftige reacties losmaakt, gaan mijn bijdrages vaak over Israel en het conflict. Deze week las ik op de website van Volkskrant Reizen een bijdrage van Sophie Hilbrand, die voor een uitzending van Spuiten en Slikken in Tel Aviv was gestrand. Ook hier kwamen natuurlijk weer de meeste explosieve reacties op en ik kon niet anders dan ook reageren. Je kunt mijn bijdrage lezen via de volgende link: http://www.volkskrantreizen.nl/correspondent/Saskia-in-Israel/artikel10636969/israel_altijd_goed_voor_e.

zaterdag 4 juli 2009

Geitenboerderij Sataf

We hebben op een feestje van een ex collega van Ben een Deens stel leren kennen. Ze zijn hier omdat zij bij het Rode Kruis werkt. Hij is journalist en zorgt voor de 3 kinderen. Vorige week zijn we met hun naar de geitenboerderij bij Sataf gegaan. Voor ons een nieuwe plek, waar ons nieuwe autootje (de ander gaf er te vaak de brui aan - kan ik ook wel een blog over vol schrijven, doe ik misschien nog wel eens - kortom, verkocht en Hyundai Getz gekocht) de barre tocht over onverharde wegen heeft doorstaan. Onze vrienden reden prinsheerlijk in Jeeps, dus die hadden geen moeite met de weg. Aan het eind van de weg lag een klein paradijsje, met een overdekt zitplaatsje en geruite kleedjes op de tafel, waar we ons in de schaduw tegoed deden aan de huisgemaakte geitenkaasjes, olijven, zongedroogde tomaatjes, brood en een glaasje wijn. Dit alles samen met een goed gesprek, fijn gezelschap en kinderen die leuk met elkaar speelden, maakten het een geweldige middag. Zeker een plek om terug te komen en vrienden om vaker mee af te spreken. Al met al blijf ik me toch erg Europees voelen, ook al voel ik me hier in Israel thuis.

vrijdag 3 juli 2009

Thuis spelen

Bij ons huis hebben we een klein plaatsje waar de kinderen kunnen spelen. Jarden is sinds een paar weken net haar springtouw vergroeid en springt nog net geen touwtje in bed... Natuurlijk moeten we de hele tijd kijken naar de nieuwe dingen die ze kan: "Kijk, ik kan wel 20 keer achter elkaar", "Kijk, ik kan eerst vooruit en dan achteruit...nu op een been...en nu met ogen dicht!" Ja, ja, ze oefent wat af en ook al haar vriendinnen zijn dankzij haar verslingerd geraakt.

Boaz vindt ergens in en uit klimmen erg leuk en houdt van pakkertje spelen, op en neer het paadje afrennend, het liefst met zijn zus. Zijn eigen wagen duwen is ook favoriet en Mini de cavia had na Jarden geen grotere fan kunnen krijgen dan Boaz. "Ninni!" roept hij enthousiast als hij haar ziet en ze krijgt sla en worteltjes van hem uit de koelkast. Ook aait hij haar op zijn manier heel lief. Net iets te hard natuurlijk, zodat Mini soms haar tandjes in een vinger zet en Boaz hartverscheurend begint te huilen, niet begrijpend waar hij dit aan verdient heeft.