zaterdag 18 september 2010

Rare dag

Het is weer die rare dag in het jaar, wanneer de wegen worden ingenomen door fietsers, voetgangers en rollerbladers en de auto vakantie heeft. Het eerste jaar dat we hier woonden was het koud en woonden we net in Mevasseret Zion. Ik vond het allemaal maar erg vreemd. Vorig jaar logeerde Jarden bij neef Nathan en mocht Boaz met zijn roze fietsje de straat op, die anders zo uitdrukkelijk als 'mag niet!' gebied door zijn ouders werd bestempeld. Dit jaar zijn Jarden en Boaz allebei thuis. Jarden, bijna 9, heeft met vriendinnen afgesproken om lekker rond te slenteren, kletsen en andere klasgenoten te ontmoeten op straat. We hebben wel heel duidelijk een gebied aangegeven waar ze mag wandelen, want verdwalen lijkt mij geen goed idee.

Jom Kipoer, Grote Verzoeningsdag, begint 's avonds en eindigt de volgende avond. Dit is voor het Jodendom de dag waarop je de laatste kans krijgt om als een zo goed mogelijk mens het jaar af te sluiten. Mensen gaan bijna de hele dag naar de synagoge, vasten en dragen witte kleding en geen leer en sierraden. Alles zo sober mogelijk. Bij ons in huis gaan de dingen gewoon de normale gang: de tv en wasmachine staan aan, al zijn alle Israelische zenders uit de lucht, maar buiten doen we mee met de rest: onze auto blijft staan en we lopen en fietsen op straat. Jarden wilde proberen te vasten voor een paar uur. Vorig jaar heeft ze het vanaf 5 uur 's avonds tot 11 uur de volgende dag volgehouden. Dit jaar liep het ietsje anders, want samen met haar vriendinnetjes zou ze gaan wandelen en picknicken overdag. "O, nou ja, dan niet. Ik was er toch niet echt helemaal mee bezig dit jaar!" Met leuke ideeen kun je een 8-jarige snel omkrijgen!

Boaz was helemaal in zijn nopjes. Hij racede aan een stuk door op zijn 'nieuwe' houten fiets en vergat helemaal dat er ook nog een moeder achter hem aanliep. Een moeder die op een gegeven moment moest rennen, omdat de kruising bij de oprit naar de snelweg, waar Boaz al akelig dicht bij in de buurt kwam, haar toch niet helemaal lekker zat, ook al reden er geen auto's. We zijn helemaal naar Boaz' creche gereden, waar hij erg onder de indruk was dat het hek dicht was en er geen licht brandde. Na 2 uur fietsen was hij doodop...

Jarden vertrok vanochtend, na het maken van huiswerk voor de Nederlandse school, op weg naar haar picknick met een tas met water, een broodje en een zakje met chips voor haar en haar 3 vriendinnen. De eerste keer dat ze helemaal zelfstandig iets buiten doet met haar vriendinnen. Toen ik met Boaz terugkwam van zijn fietstocht die ochtend, zag ik de dames zitten op het gras bij de speeltuin op het picknickkleed, lekker smullend en kletsend. Jammer dat ik geen foto heb kunnen maken, maar ik vond het geweldig om te zien. Ze wordt groot! Daarna kwam natuurlijk het ik-breng-jou-naar-huis-en-dan-jij-mij verhaal. En nu ligt ze heerlijk op de bank een filmpje te kijken en bij te komen van haar avontuur.

Geen opmerkingen: