vrijdag 27 maart 2009

Poerim en regen

Wat is er nog meer gebeurd? Het was Poerim 10 maart. Poerim is een feest naar aanleiding van het boek van Esther uit de Tenach (Oude Testament). De dag voor Poerim is een vastendag en in Jeruzalem (en alle ommuurde steden) en alle plaatsen waar vanuit je Jeruzalem kunt zien wordt Poerim een dag later gevierd dan in de rest van Israel. Mensen gaan met Poerim verkleed, eten Hamansoren (Haman is de slechterik in het verhaal) en horen zich eigenlijk allemaal te bezatten, zodat je niet meer herkenbaar bent als de persoon die je normaal bent en je geen onderscheid meer kunt maken tussen goed en slecht. Bij ons ging het er wat minder ruig aantoe: Jarden had een mooie jurk uitgezocht in de speelgoedwinkel die ineens was uitgebreid met een enorme verkleedafdeling. Ze was een dame zoals ze zelf zei, waarschijnlijk om te verdoezelen dat de jurk eigenlijk een roze prinsessenjurk was, terwijl ze roze en prinsessen stom vindt. Op school heeft ze Poerim gevierd en daarna had ze vakantie, die ze bij haar opa en oma in Netanya heeft doorgevracht, voornamelijk samen met haar goede vriendin Samara, de kleindochter van de nicht van Bens moeder (volgen jullie het nog), die een half jaar voor ons vanuit Australie naar Israel is geemigreerd. Ik had van mijn werk een feest, ik heb het simpel gehouden met een bloemslinger, een kroon en een Hawaii-rokje. De volgende dag was het gewoon weer om 6 uur werken, maar dan wel verkleed en geschminkt met spullen die de baas had meegebracht.
Het heeft een aantal dagen flink geregend, waardoor het land totaal is veranderd. Ineens ontstonden er woeste rivieren en stroompjes in het normaal droge landschap en echt alles werd groen. In Nederland klaagt men als het regent, maar hier is iedereen blij: het land heeft water nodig en er is regelmatig een tekort. Elke dag als ik in de ochtend met de bus naar mijn werk ga, zie ik de zon boven Jeruzalem opkomen en liggen de wolken nog in de valleien tussen de bergen. Mevasseret ligt op een berg voor Jeruzalem, dus bij het afdalen van de berg heb je een prachtig uitzicht. Met allemaal lichtjes in de bergen van de verschillende dorpen en een mooi gekleurde lucht. Als ik naar de bushalte loop, hoor ik overal vogels fluiten, net als op mijn 18e toen ik thuiskwam van een nacht stappen. En geen chagrijnige buschaffeur 's ochtends! Mijn vaste chauffeur is een gezellige man die iedereen luidkeels met een goedemorgen verwelkomt, waarschijnlijk vooral om de half slapende mensen wakker te schudden en altijd een hele groep van collega's om zich heen heeft zitten, die elke ochtend opnieuw alle nieuwtjes bespreken en discussieren over politiek en landelijke problemen. Never a dull moment in Israel, zelfs niet om half 6 in de ochtend.

Geen opmerkingen: