Eindelijk is het dan zover: Boaz loopt! Helemaal alleen, bedoel ik dan, want lopen deed hij al een poosje, maar dan met alles hij kon duwen, zoals de daarvoor gemaakte speelgoedauto, maar ook met stoelen, tafels, krukjes. Alles kon, als het maar goed schoof. Maar sinds een week of 3 heeft hij genoeg zelfvertrouwen om het alleen te proberen. Eerst ging het wat onwennig en was het eerder een soort rennen om maar niet te vallen, van de ene ouder naar de ander. Daarna tijdens een etentje bij vrienden, de eerste keer dat hij zelf een klein stukje ging lopen en we hem zagen denken: wat doe ik nou eigenlijk? Om daarna toch nog maar weer een paar stapjes te nemen. De eerste keer dat hij echt bewust los liep thuis, ging hij maar meteen een rondje maken in alle kamers, want dit was toch wel een ontdekking. En nu heeft hij dan zijn eerste echte schoenen aan, die Ben samen met zijn moeder heeft gekocht. Wel handig hoor, nu kunnen we hem overal neerzetten en loopt hij zelf zijn weggetje, in plaats van dat we hem altijd dragen en kruipen kan natuurlijk ook niet overal. We hebben in de stress om vooral die eerste stapjes maar vast te leggen foto's kunnen maken, maar zoals je kunt zien is het een veel bewogen moment geweest, dus sorry voor de vage foto's... Boaz heeft ook het kletsen ontdekt en zegt een aantal dingen na, zoals hey, en maakt heel braaf en entousiast het rijtje af van: een, twee... drie! Vooral bij het afstappen van de trap klinkt bij elke tree: drie! Boaz is erg consequent, wat betekent dat ook als wij in een heel andere context "twee" zeggen, hij steevast weer invalt met, je raadt het al: "drie!" Verder is het vooral Boaziaans, maar het leuke is dat hij bij het praten wel intonatie gebruikt, bijvoorbeeld alsof hij een vraag stelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten