dinsdag 21 oktober 2008

Foto's!

Eindelijk wat foto's van ons verblijf in Israel! Boaz heeft gister besloten dat hij wel kan beginnen met staan, dat hij biscuitjes lekker vindt en zonder te stikken kan opeten, dat blijven liggen op zijn rug niet leuk is als hij wordt verschoond en dat hij soms zijn fles vast wil houden bij het eten. Dat hoef je niet uit te spreiden over een paar weken, dat kan ook allemaal in 1 dag.




Jarden heeft zich zondag overgegeven aan het koekhappen op een kinderdag voor Nederlanders in Israel. Jammer genoeg waren de Nederlandse lekkernijen zoals de pannekoeken droog en koud, dus hup, de prullebak in en een potje appelstroop en een pak hagelslag elk voor 5 euro is een beetje teveel van het goede. Ik had best wel wat van de dag verwacht wat betreft contacten opdoen, maar uiteindelijk heb ik welgeteld 1 telefoonnummer opgeslagen en ze woont ook nog bijna anderhalf uur rijden hier vandaan. Niet voor herhaling vatbaar, maar we zijn wel weer een ervaring rijker.



En natuurlijk een foto van de auto. En nee, we hebben geen bon op de ruit, is gewoon reclame!


Foto's van de omgeving volgen snel. Daar zijn we het allebei over eens: de omgeving is prachtig, veel natuur en overal plekken waar je kunt wandelen, fietsen of picknicken.

1 opmerking:

Marleen zei

He lieve zus, hier een bericht uit Leiderdorp. Ik leef erg met je mee en hoop dat je je snel wat minder 'verloren' voelt en je draai + leuke vrienden vindt. Hoe heeft Jarden het op school? Ik hoorde van papa en mama dat jullie voor Boaz ondertussen ook een plek op de creche hebben gevonden. Wat groeit hij hard zeg (Jarden overigens ook). Benjamin gaat a.s. maandag beginnen? Ik ben a.s. dinsdag ook weer aan de beurt. Na vier heerlijke lange maanden vrij weer aan de slag. Ymke is vanmiddag wezen wennen op de creche, ze heeft het er maar moeilijk mee. Ze huilde veel en wilde niet drinken. Hopelijk gaat het a.s. dinsdag beter, want dan gaat ze de hele dag. Gelukkig heeft ze haar broertje in de buurt, in ieder geval iemand die vertrouwd is. Tja, Milo en Ymke zijn gewoon totaal verschillend. Milo had het meteen naar zijn zin, Ymke is erg aan vertrouwde personen en een vertrouwde omgeving gewend en is het liefst de hele dag bij mama.
Wel spannend hoor, jouw banenjacht. Zit er nog wat in de pen? Volgens mij scheelt dat al een slok op een borrel, want ook op je werk doe je contacten op en misschien zit daar ook wel iemand bij met wie je buiten je werk om af kunt spreken. Nou, ik duim voor je dat je binnenkort 'beet' hebt qua werk. Geef Ben, Jarden en Boaz een dikke knuffel van mij (en ook van de rest). We gaan in januari aan de slag om een weekje naar Israel te plannen en boeken. Ik laat nog wel weten als het zo ver is, om e.e.a. met jullie af te stemmen en hopelijk hebben jullie dan wat tips waar we het beste kunnen boeken (goedkope vlucht, vakantieadres etc.). Niet opgeven he! Alles komt goed.

Dikke kus van je zus