En het wordt...Jeruzalem

Benjamin heeft een baan gekregen bij een mensenrechtenorganisatie in Jeruzalem! En ik heb mijn werkvergunning gekregen! Donderdag de afspraak bij het ministerie van binnenlandse zaken waar een dame al onze documenten, brieven en foto's doornam en zich afvroeg waarom we uit Nederland verhuisden naar een moeilijk land zoals Israel. Niet eens zozeer een serieuze vraag om onze opzet te testen, eerder oprechte verbazing van haar kant. Eigenlijk zat ik er wat voor de sier bij en moest af en toe iets invullen en ondertekenen. Benjamin heeft het hele gesprek gevoerd en vragen beantwoord. Met als resultaat: een mooie sticker in mijn paspoort met working permit - unrestricted!

Nu zijn we hard op zoek naar woonruimte en een auto. Anat heeft vandaag een rondje leuke wijken om in te wonen in Jeruzalem gedaan met mij. Jeruzalem is totaal anders dan Netanya, veel groener, in de bergen-op elke heuvel is een andere wijk gebouwd, een andere bouwstijl en bovendien is het er mooier. Het weer is ook anders, wel net zo warm, maar veel minder vochtig en dat scheelt echt in de liters vocht die je dagelijks verliest en de energie die uit je lichaam sijpelt ongeveer een uur nadat je bent opgestaan. 's Avonds is het ook meteen een stuk minder warm en veel huizen hebben geen airconditioning, iets waar je in Netanya echt niet zonder kunt. Centrale verwarming is eerder een must, omdat het in de winter flink koud kan worden en het soms zelfs sneeuwt! We hebben een paar leuke wijken gezien en voor Anat was het meteen een reisje langs memory lane, de leukste plek was zelfs vlakbij het huis waar Anat is geboren en opgegroeid.

Tot nu toe hebben we nog niets kunnen vinden dat beschikbaar is en voor een redelijke prijs. We denken er zelfs over om in een dorpje te gaan zoeken dat aan Jeruzalem vastligt, Mevaserret. Veel mensen trekken uit Jeruzalem om in plekken vlakbij de stad te gaan wonen waar de kwaliteit van leven beter is en de scholen hoger staan aangeschreven. Nadeel voor ons is alleen dat we dan echt 2 auto's of een auto en een motorscooter moeten hebben, omdat we dan niet alles met het openbaar vervoer kunnen doen.

Vandaag ook voor het eerst in de bus van Jeruzalem naar Tel Aviv gezeten, samen met Anat en daarna met een stinkend mini busje door naar Netanya. Morgen ga ik een paar sollicitatiebrieven schrijven in de hoop dat ik ook snel een leuke baan zal vinden.